Recensie: Zwarte zwaan (G. Samson)

Rifka verzint dingen. Dat doet ze altijd. Leugens en grapjes. Maar ook dingen om te doen. Nu heeft ze iets nieuws bedacht. Het is griezelig en geweldig tegelijk. Rifka wil haar eigen begrafenis meemaken.

Duveke zegt dat het niet kan. Maar Rifka denkt van wel. Ze wil het. En als Rifka iets wil, dan gebeurt het. Samen met Duuf gaat ze de hele wereld voor gek zetten. Dit wordt de stunt van de eeuw. Drie kinderen, drie verhalen. Ik ben Duveke. Hij is Olivier. Jij bent Rifka. Als je aan alles gedacht hebt, kan er toch eigenlijk niks verkeerd gaan?
Bron

WTF. Dat is wat ik dacht toen ik dit boek uit had.

Ik kwam het boek voor het eerst tegen bij de aanbevolen boeken bij bol.com en toen ik de omschrijving las, dacht ik: klinkt wel grappig. Dus ik reserveerde het boek bij de bieb en las het.

Maar het boek is gewoon raar. En Rifka is gemeen. Ik hou helemaal niet van gemene hoofdpersonen in boeken. Rifka is zo gemeen, dat Duveke het na een tijdje helemaal zat is en in opstand komt. En dan gaat het helemaal mis.

Het boek is verdeeld in drie delen. Het eerste deel wordt beschreven vanuit Duveke. Dit deel gaat nog wel, het is alleen gewoon raar hoe Rifka bedenkt dat ze haar eigen begrafenis mee wil maken. Rifka is ook heel erg dwingend. Ondanks dat Duveke haar als beste vriendin ziet, weet je als lezer wel dat die Rifka niet helemaal te vertrouwen is.

Het tweede deel is een flashforward en wordt beschreven vanuit Olivier, de broer van Duveke. Ik vond dit niet echt een logische keuze. Olivier speelde in het eerste deel – naar mijn idee – een kleine rol en ineens was hij aan het woord. Ik vond hem ook niet geloofwaardig als grote broer. Hij hield van Duveke op een manier zoals mensen in een relatie van elkaar houden. Hij had alles voor haar over, misschien wel te veel.

Het derde en laatste deel wordt beschreven vanuit Rifka en het is een flashback. Dit deel vond ik het raarst. Ik vond Rifka ook echt een bitch en eigenlijk gestoord. Ik heb eigenlijk nog nooit een hoofdpersoon in een boek zo erg veracht.

Ik weet niet of je wel eens op 9gag kijkt, maar daar komen soms plaatjes voorbij met als titel de tekst “WTF did I just read?”. Nou, dat had ik dus bij dit boek.

Heb jij ook eens een ‘WTF did I just read?”-ervaring gehad bij een boek?