What if you only had one day to live…: Before I Fall

Before I Fall is een boek geschreven door dezelfde auteur als de Deliriumtrilogie, namelijk Lauren Oliver. Het gaat over een meisje dat samen met haar populaire vriendinnen de tijd van haar leven heeft op high school, totdat ze op Cupid’s Day aan het einde van de dag verongelukt. Vervolgens herleeft ze deze dag elke keer opnieuw: ze wordt wakker op Cupid’s Day, maakt de hele dag mee en wanneer ze in slaap valt dan wordt als het ware alles weer gereset. Op deze manier krijgt de hoofdpersoon (waarvan ik, erg genoeg, gewoon al de naam ben vergeten) steeds de kans om deze ene dag vanuit een ander perspectief te zien.

Ik heb me met moeite door het boek geworsteld. Eigenlijk had ik al vrij snel door dat het geen boek voor mij was. Het was vrij duidelijk dat de hoofdpersoon nogal een bitch was en dat ze, door steeds dezelfde dag te herleven, inzag hoe haar daden effect hebben (hadden) op het leven van haar medescholieren. Ik vond het nogal moeilijk om de hoofdpersoon aardig te vinden. Zeker op het moment wanneer ze eigenlijk wel doorheeft dat haar vriendinnen behoorlijk gemeen naar anderen kunnen zijn, maar toch besluit dat het haar vriendinnen blijven. Dat snapte ik niet.

Ik ben dan ook aan het einde van het boek gekomen door pure nieuwsgierigheid, want hoe loopt het verhaal af? Ik verwachtte dat de hoofdpersoon uit een coma zou ontwaken en haar leven zou beteren, maar het ging totaal anders. Hoe precies ga ik natuurlijk niet vertellen, maar het was voor mij de grootste teleurstelling van het hele verhaal. Het enige lichtpuntje op dat moment was dat het boek dan eindelijk uit was.

Wel ging ik nadenken door het boek. Stel ik zou vandaag aan het einde van de dag verongelukken en vervolgens elke keer weer wakker worden op deze dag, zou ik dan iets willen veranderen? Ben ik tevreden met hoe ik leef? Ben ik aardig naar andere mensen toe? Hecht ik waarde aan goede dingen zoals liefde en vriendschap of ben ik drukker met waarde hechten aan materiële zaken? Kortom: ben ik tevreden met mij?
Daarom zou ik graag de volgende vraag aan jullie willen stellen:

Stel je was vanochtend wakker geworden en het was weer gisteren, had je dan dingen anders gedaan of ben je tevreden met wie je bent en hoe je leeft?

Natuurlijk geef ik er zelf ook antwoord op. Gister was voor mij een dag zoals zovelen: wakker worden, huiswerk maken en vervolgens op de fiets richting Zwolle om twee uur college te volgen. Daarna weer naar huis, om samen met mijn ouders te eten en ‘s avonds heb ik in m’n eentje tv gekeken en voor het slapen las ik nog een paar pagina’s uit Siegfried van Harry Mulisch voor het vak literatuur.
Ik heb naar mijn idee niemand kwaad gedaan gister, maar ik heb er ook zeker niet van genoten zoals ik dat zou doen wanneer ik wist dat het mijn laatste dag was. Als ik gister over zou doen dan zou ik meer van mezelf laten horen tijdens college, dan had ik echt een keer gezegd wat ik dacht. Ik had ook meer genoten van het contact van mijn medestudiegenoten (want om eerlijk te zijn was ik gister een beetje chagrijnig omdat ik natgeregend was). Ik had thuis meer genoten van het samen eten met mijn ouders en ik had het hardst gelachen om de flauwe grappen van mijn vader. Ik had ook absoluut ervoor gezorgd dat mijn vriend ‘s avonds langskwam en de tv had ik nooit aangedaan. Tot slot zou ik Siegfried niet gelezen hebben. Niet omdat ik het geen mooi boek vind om te lezen, maar omdat het toch een ‘verplicht’ boek voor school is. Als ik gister over zou doen dan zou ik zelf kiezen wat ik ging lezen.