Before I Fall is een boek geschreven door dezelfde auteur als de Deliriumtrilogie, namelijk Lauren Oliver. Het gaat over een meisje dat samen met haar populaire vriendinnen de tijd van haar leven heeft op high school, totdat ze op Cupid’s Day aan het einde van de dag verongelukt. Vervolgens herleeft ze deze dag elke keer opnieuw: ze wordt wakker op Cupid’s Day, maakt de hele dag mee en wanneer ze in slaap valt dan wordt als het ware alles weer gereset. Op deze manier krijgt de hoofdpersoon (waarvan ik, erg genoeg, gewoon al de naam ben vergeten) steeds de kans om deze ene dag vanuit een ander perspectief te zien.
Ik heb me met moeite door het boek geworsteld. Eigenlijk had ik al vrij snel door dat het geen boek voor mij was. Het was vrij duidelijk dat de hoofdpersoon nogal een bitch was en dat ze, door steeds dezelfde dag te herleven, inzag hoe haar daden effect hebben (hadden) op het leven van haar medescholieren. Ik vond het nogal moeilijk om de hoofdpersoon aardig te vinden. Zeker op het moment wanneer ze eigenlijk wel doorheeft dat haar vriendinnen behoorlijk gemeen naar anderen kunnen zijn, maar toch besluit dat het haar vriendinnen blijven. Dat snapte ik niet.
Ik ben dan ook aan het einde van het boek gekomen door pure nieuwsgierigheid, want hoe loopt het verhaal af? Ik verwachtte dat de hoofdpersoon uit een coma zou ontwaken en haar leven zou beteren, maar het ging totaal anders. Hoe precies ga ik natuurlijk niet vertellen, maar het was voor mij de grootste teleurstelling van het hele verhaal. Het enige lichtpuntje op dat moment was dat het boek dan eindelijk uit was.
Wel ging ik nadenken door het boek. Stel ik zou vandaag aan het einde van de dag verongelukken en vervolgens elke keer weer wakker worden op deze dag, zou ik dan iets willen veranderen? Ben ik tevreden met hoe ik leef? Ben ik aardig naar andere mensen toe? Hecht ik waarde aan goede dingen zoals liefde en vriendschap of ben ik drukker met waarde hechten aan materiële zaken? Kortom: ben ik tevreden met mij?
Daarom zou ik graag de volgende vraag aan jullie willen stellen:
Stel je was vanochtend wakker geworden en het was weer gisteren, had je dan dingen anders gedaan of ben je tevreden met wie je bent en hoe je leeft?
Natuurlijk geef ik er zelf ook antwoord op. Gister was voor mij een dag zoals zovelen: wakker worden, huiswerk maken en vervolgens op de fiets richting Zwolle om twee uur college te volgen. Daarna weer naar huis, om samen met mijn ouders te eten en ‘s avonds heb ik in m’n eentje tv gekeken en voor het slapen las ik nog een paar pagina’s uit Siegfried van Harry Mulisch voor het vak literatuur.
Ik heb naar mijn idee niemand kwaad gedaan gister, maar ik heb er ook zeker niet van genoten zoals ik dat zou doen wanneer ik wist dat het mijn laatste dag was. Als ik gister over zou doen dan zou ik meer van mezelf laten horen tijdens college, dan had ik echt een keer gezegd wat ik dacht. Ik had ook meer genoten van het contact van mijn medestudiegenoten (want om eerlijk te zijn was ik gister een beetje chagrijnig omdat ik natgeregend was). Ik had thuis meer genoten van het samen eten met mijn ouders en ik had het hardst gelachen om de flauwe grappen van mijn vader. Ik had ook absoluut ervoor gezorgd dat mijn vriend ‘s avonds langskwam en de tv had ik nooit aangedaan. Tot slot zou ik Siegfried niet gelezen hebben. Niet omdat ik het geen mooi boek vind om te lezen, maar omdat het toch een ‘verplicht’ boek voor school is. Als ik gister over zou doen dan zou ik zelf kiezen wat ik ging lezen.
Heel mooie recensie, ook al viel het boek tegen. Als het gisteren mijn laatste dag was geweest, dan had ik gezorgd dat ik een knaller van een verjaardagsfeest had gehad met iedereen waar ik van hou in plaats van rustig thuis te blijven met mijn vriend en pannenkoeken te eten voor m’n verjaardag. (Daar heb ik ook heel erg van genoten, daar niet van, mijn feestje volgt zaterdag nog!)
Dank je. :)
En nog van harte gefeliciteerd!
Wat een mooie recensie. Ik denk niet dat ik iets anders had gedaan als ik vandaag wakker werd en het plotseling weer gisteren was. Misschien had ik ‘s avonds iets anders gekookt, maar aangezien maandag voor mij nog weekend is was het een lekkere rustdag voor mij en dat heb ik er ook van gemaakt :)
O, lekker dat maandag voor jou nog weekend is! :)
mooie recensie. Ik heb het boek pas op het boekenfestijn gekocht (en ik heb niet eens de achterkant gelezen eigenlijk), dus ik ben benieuwd of ik hetzelfde denk over het boek als jij. Ik weet niet of ik gisteren heel anders beleefd zou hebben, misschien iets meer uit mijn dag halen, nog wat leuke dingen doen, maar aan de andere kant vind ik het heel moeilijk om te zeggen wat ik anders zou doen.
Ik ben dan benieuwd naar wat jij ervan vindt!
Het is ook wel lastig om te zeggen. We gaan misschien normaal gesproken toch vrij onbewust om met de dagen?
Klinkt ook niet echt als een geweldig boek, nee. Door die titel moest ik wel denken aan een boek dat ik jaren geleden ooit eens gelezen heb, Before I Die, van Jenny Downham. Wat op zich wel aardig is.
Dat boek heb ik inderdaad ook gelezen, heeeeeel lang geleden.
Wat jammer dat het een teleurstelling is. Helemaal als het einde zo tegenvalt. Heb je het hele boek eindelijk uit, is het einde niks. Ik denk dat ik deze oversla!
Ik had stiekem de hoop dat het einde alles goed zou maken, als dat dan niet zo is dan baal je wel een beetje…
Jammer dat het boek tegenviel, maar wel een erg mooie post!
Jammer dat het teleurstellend was!
Keep on bloggin’,
Summer
Grappig om te lezen dat je het geen goed bond vond. Ik heb het afgelopen zomer gelezen en vond het juist erg mooi. In het begin was ik niet meteen gegrepen, maar na een tijdje kon ik niet stoppen met lezen.
Wat kunnen meningen toch verschillen he?!
Wat grappig! Ik vond het juist na een tijdje wel een beetje vervelen, elke keer lezen over dezelfde dag… Maar inderdaad: meningen kunnen enorm verschillen, gelukkig maar. :)
Jammer dat het tegenviel!