Stormgevaar – E. George

Een paar dagen geleden zat ik op bol.com te kijken naar boeken die ik alvast kon reserveren en dit boek, Stormgevaar, stond ertussen. Ik heb (nu had) nog nooit een boek van Elizabeth George gelezen, terwijl ik haar naam wel vaak tegenkom.
Daarnaast bleek het boek een jeugdboek te zijn en dat leek me voor de verandering ook weer een keer leuk.

Becca heeft een zeldzame gave. Als zij daardoor ontdekt dat haar stiefvader een crimineel is, is ze haar leven niet meer zeker
De veertienjarige Becca kan de gedachten van anderen lezen en dat blijkt uiterst gevaarlijk. Zo komt ze erachter dat haar stiefvader zijn zakenpartner heeft vermoord. Als hij Becca’s gave ontdekt en zich realiseert dat ze zijn geheim kent, is ze haar leven niet meer zeker.
Haar moeder zorgt ervoor dat Becca een andere identiteit krijgt en stuurt haar naar een onderduikadres op een afgelegen eiland. Daar aangekomen treft ze echter niemand thuis: de bewoonster blijkt net te zijn overleden. Van nu af aan is Becca op zichzelf aangewezen, want ook haar moeder kan ze niet meer bereiken. Ze probeert aansluiting te vinden bij de eilandbewoners, maar dat valt niet mee door haar bijzondere gaven leert ze ongewild veel meer over hen dan goed voor haar is.
Toch ontmoet ze een paar mensen die ze kan vertrouwen. Maar als een van hen, Derric, een mysterieus ongeluk krijgt in het bos en zwaargewond raakt, is alle aandacht opeens op Becca gericht en vreest ze ervoor dat haar ware identiteit bekend zal worden, met alle gevolgen van dien…
Bron

Als je het boek begint te lezen val je meteen in het verhaal. Dat vond ik zelf even lastig, aangezien ik het altijd fijn vind om de personages al een beetje te kennen voor er iets met ze gebeurt. Nu was ik nog maar net gewend aan de naam Hannah Armstong en een of twee bladzijdes verder heette ze Becca King. Weer wennen.
Tegelijkertijd is het ook een voordeel, want je wilt meteen doorlezen en weten wat er allemaal gaat gebeuren.

Verder in het boek gebeuren er steeds meer rare dingen en na een tijdje weet je als lezer niet meer wie je kunt vertrouwen. Ik ging dus aan iedereen twijfelen en dit vond ik knap gedaan.

Aangezien dit boek deel een is van een serie, was het ook een verhaal in een verhaal. Daarmee bedoel ik dat het grote verhaal dus is dat Becca moet vluchten voor haar stiefvader, maar op de plek waar ze dan terechtkomt gebeuren ook weer dingen (het kleine verhaal). Het einde van deel een is hierdoor ook gelijk het begin van deel twee.

Becca kan dus gedachten lezen van anderen, maar soms heeft ze hier even geen behoefte aan of ze wil de mensen om haar heen privacy geven. Hiervoor heeft zij een AUD-box. Als ze deze aan doet dan hoort zij een ruis waardoor ze de gedachten van anderen niet meer kan horen. Ik vond dit leuk verzonnen, maar na een paar keer gelezen te hebben dat Becca haar AUD-box aan deed ging het wel vervelen. Naar mijn idee werd dit iets te vaak herhaald.

Cijfer: